van Kyoto naar Beijing

Zondag, de dag voor we naar Kyoto gaan, verblijven we in Kagoshima. We zijn daar naar toe gekomen omdat de meest actieve vulkaan ter wereld daar op een eiland voor de kust ligt. In 2012 heeft deze vulkaan zijn laatste uitbarsting gedaan en dagelijks zijn de grote uitstootwolken te zien. Helaas niet op de dag dat wij ze wilde bekijken. De vulkaan stond volledig in de mist. Gelukkig hadden we hem al even voorbij zien komen toen we met de trein naar Aoshima gingen, maar voor Jesper was het een grote teleurstelling. Wel onze eerste wij-willen-met-jullie-op-de-foto moment gehad. Twee jongens die overduidelijk niet uit Japan kwamen wilde met ons op de foto. Lekker ongemakkelijk voelde dat. Haha

De reis naar Kyoto gaat snel maar toch zijn we nog zo'n 6 uur onderweg. Kyoto voelt meteen als een warm bad. Overduidelijk is waar alle toeristen in Japan verblijven, want als er één stad is ingesteld op toeristen, dan is het kyoto wel. Hierdoor zijn ook de menu kaarten in het Engels en dat maakt het wel even makkelijk. Het hostel is groot en muf maar ligt heel centraal, heeft een goede gezamenlijke ruimte en is gezellig. Dinsdag en woensdag trekken we eropuit in Kyoto. We zien shaoistische shrines en boeddhistische tempels. Allemaal verschillend in style en grootes. We zien meerdere Japanse tuinen waar het zonlicht prachtig de herfst kleuren versterkt. Nog maal realiseren we ons dat de herfst hier misschien wel het beste/mooiste seizoen is. Rond zonsondergang komen we bij een shrine (ter ere van de saké en de landbouw) die bestaat uit oranje doorgangen die een weg door de bossen banen naar boven toe. 4 km lang lopen we door een steeds donkerder wordend bos. Het uitzicht vanaf de top is adembenemend. Heel veel kleine lichtjes verlichten Kyoto. De twee lange dagen lopen zijn te voelen in onze kuiten en voeten wanneer we donderdag naar Nara gaan.

Nara heeft een groot park in de stad waar vele tempels te bezichtigen zijn, maar ook waar herten los lopen. Herten zijn heilige dieren hier in Japan en zijn altijd veel gevoederd door mensen waardoor ze nu tam zijn. Je kan ze voeren met herten koekjes en dat levert leuke foto's op. Nara is niet zo groot dus aan het einde van de middag zitten we in het park heerlijk te genieten van de zonnestralen. De herten zijn verderop aan het grazen dus ik denk met gemak een mandarijntje te kunnen pellen maar door het ritsel geluid wat ik maak staan er in no time allemaal herten om ons heen die eten willen. Ik heb snel mijn tas dicht maar wat wij niet hadden verwacht is dat de herten ook Lonely Planets eten. Gelukkig blijft het bij 1 hap omdat Jesper heldhaftig zoals die is het boek uit de mond van het hert trekt. We durven niet meer in het park te gaan zitten dus gaan naar een tearoom waar je behalve heerlijke thee ook super goed gebak kan krijgen. Wat is het toch fijn om op reis te zijn.

Vrijdag is onze laatste dag in Japan alweer. Na uitslapen en ontbijten gaan we op pad naar een gebied net iets buiten kyoto waar een bamboe pad is en een berg vol met apen. Het bamboe pad is mooi maar kort en vol toeristen. De apenberg is heel gaaf. Boven op een berg staat een huisje en vanuit het huisje mag je de apen voeren. Als je buiten het huisje staat loopt je tussen de apen maar ze doen niks omdat ze weten dat ze alleen binnen gevoerd worden. Super leuk om ze te bestuderen en ondertussen een prachtig uitzicht over kyoto te hebben. In de avond gaan we uiteten. Het begint nu echt koud te worden in Japan. Drie weken geleden liepen we in een tshirt. Nu een trui en jas. Benieuwd hoe dat in China gaat zijn. Zaterdag ochtend nemen we eerst de metro naar Kyoto stadion en daar de trein naar het vliegveld.

Tijdens de tussenstop in Yantao moeten we al door de immigratie heen. Vanwege de slecht verstaanbare Engelse uitleg in het vliegtuig is het voor ons een raadsel wat we moeten doen. Als Jesper zijn paspoort voor verdere controle even mee moet begint bij mij de spanning te kriebelen. Dit is precies zoals ik Azië ken. Een vies vliegveld, vage mensen, geen woord Engels en dan er plotseling vandoor gaan met je paspoort. Gelukkig was alles in orde, werden er stempels gezet en mochten we met de volgende vlucht mee. Deze keer wel ons bagage gekregen en in Beijing mochten we direct doorlopen omdat we al gecheckt waren. Dus binnen een half uur stonden we buiten het vliegveld. Helaas duurt een reis naar het hostel toch nog altijd lang dus toen we bij "the three legged frog hostel" naar binnen stapte om 22:30 uur waren we heel blij. Helaas is onze kamer smerig, is de douche kapot, komen de schimmel en riool lucht je tegemoet en is het heel koud in Beijing. Dit is wel hoe ik Azië ken (behalve die kou) maar ik was het even vergeten door ons luxe begin in Japan. Toch weet ik ook dat wanneer het morgen licht is de wereld er een stuk beter uit ziet. Nu, 3 dagen verder, blijkt het helemaal goed te zijn. We zitten super centraal, knusse buurt, beijing is super mooi en gezellig ennnnee leuke andere reizigers ontmoet. We hebben al een bezoek gebracht aan de verboden stad, drum tower, Temple of heaven en aan de chinese muur. Morgen alweer de laatste dag in Beijing. Nog even naar het nationale museum en het zomer paleis en dan nemen we de nachttrein naar Pingyao. Benieuwd hoe dat is met 6 mensen in een coupé en echt te gaan reizen in China. De eerste cultuur shock is in ieder geval geweest.

Nog wat gekke dingen.
-Men vind het hier heel normaal om te roggelen en te spugen op straat. Zo goor.
-Verschil tussen rijkdom en armoede is hier extreem.
-Drank is eindelijk echt betaalbaar (0,80 cnt voor bier).
-Op elke hoek van de straat zijn openbare toiletten, maar veel cafés of mensen hebben geen eigen toilet.
-Er is echt niets te begrijpen van die rare chinese tekens....
-Ze spreken hier nog redelijk Engels.